2013:
Plastic Flowers, Gogol Bordello, Bloc Party,

Blur, The Postal Service, The Jesus and Mary Chain, My Bloody Valentine, The Knife, Daughter, Animal Collective, Four Tet, James Blake, Dan Deacon, Menomena, Tame Impala, Grizzly Bear, Jessie Ware, Phoenix, Cayucas, Delorean, Solange, Dead Can Dance

2012
Audioriver Festival 2012:
Nicolas Jaar, Modeselektor, Royksopp, Plaid, Danger, Kavinsky, SebastiAN, Carl Craig, Ricardo Villalobos,

Opener Festival 2012:
Bat for Lashes, Franz Ferdinand, Bloc Party, SBTRKT, Jessie Ware, The xx, Bjork, Orbital, Justice, New Order, Mumford and Sons, Major Lazer, Yeasayer, The Cardigans

Burn Selector 2012:
Miike Snow, Stay+, Buraka Som Sistema, Totally Enormous Extinct…

Pohoda 2011

W przerwie między rozdziałami A Dance with Dragons, oglądając bloga Bajeja, wspominam sobie Pohodę.

Podróż w przeuroczym towarzystwie i z dobrą muzyką w tle była, wbrew upałom, całkowitą przyjemnością!

Małe dramaty, jak przyjechałyśmy, bo już myślałam, że nigdy nie znajdziemy Polski na tym polu namiotowym.

Pierwsze wrażenie: trochę szok. To festiwal muzyczny, czy wesołe miasteczko. I te motyle flagi, i te góry w tle. Bożeboże, jak pięknie.

Czwartek: Moby. Wszyscy gdzieś poznikali, zostaliśmy z Karolą i Bajejem sami. Orany, nigdy nie widziałam tak wiksującego Pszemka! Mi się Moby podobał. Szaleć, to nigdy za nim nie szalałam, ale…

Tak po krótce:

Jęczeć, że Selector 2011 mnie rozczarował nie wypada, bo ponoć darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda, a Selector 2011 właśnie był mi darowany.
Będąc przy temacie koni, może trochę skaczę w chronologii, jednakże i konie się pojawiły,owszem, La Roux była dumną reprezentantką rasy końskiej. Wprawdzie nie należy piosenkarki oceniać po japie, ino po śpiewie,
jednak i ze śpiewem było słabo. Fanką nigdy nie byłam, hit radia sprzed dwóch lat, ale i tak miało być "łołoło", a było "e?"

Aha, dla wszystkich szalonych ludzi, którzy lubią se poskakać po tym, czy owym: festiwal muzyczny o kulach to…

Czw 26 VIII – Festiwal Tauron Nowa Muzyka 2010
krótko:
1. komunikacja miejska, autobusy tauronowe - ssą
2. pogoda końca sierpnia - ssie
3. umieranie z zimna - ssie
4. drogie jedzenie na feście - ssie
5. bliskość reala i bjedry - najs
6. plastykowe opaski, bo zabrakło 3-dniowych materiałowych - ssą
7. koncerty - megamegamega. Moderat mistrzem festynu, zaraz po nim Pantha Du Prince, Mary Anne Hobbs, Bonobo, Kidkanevil. Bibio spoko, nie to, co chciałam, trochę zmulał.
Nie można zapomnieć o headlinerach - Coldplay, Happysad, Coma i… Shadowplay! ;)
http://sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash2/hs159.ash2/41279_1398749294812_1414654826_31044778_2190938_n.jpg

Pia 6 VIII – Audioriver 2010

Z dedykacją dla Moniki M.

Piątek spędzony głównie w Hybrid Tent, zaczynając od Starkey’a o 23. Nie poszłam na Audiobańkę, bo burza, no. Sprawdzanie poziomu wody we własnym namiocie – kurwa, zalany. Po prawej stronie od wejścia – mini Sahara (uroki rozstawiania namiotów na plaży), na wprost – jezioro Bajkał, na lewo – Atlantyk. Idealny outfit na tę pogodę – strój kąpielowy i kaloszki, och.
Starkey – zaczął fajnie, potem trochę gorzej. Nie, że źle, ale jakoś bez szokowania.
The Qemists – zajebiście, dobrze się skakało, fajnofajno.I potem od razu Sub Focus i chwila…

To tak. Zamiast się uczyć na kulturę i realia obszaru wschodniosłowiańskiego (<3), bo przecież sesja trwa, trwa, chuj z tym, że jest lipiec, wysilę pamięć, żeby uporządkować Openera.
Zaczął się niemiłym akcentem – przez prawie tydzień siedziałam w Poznaniu, przygotowując się (w teorii na pewno) do egzaminu z literatury rosyjskiej. Z egzaminatorką umówiona byłam na 8:45, żeby elegancko zdążyć na pociąg o 10:02 i około 17 wkroczyć na pole namiotowe. Wszystko opracowane do najmniejszego szczegółu – zarwana noc, nauka, pakowanie, milion tobołków Openerowych i elegancka biała bluzeczka z kołnierzykiem. Nie przyszła. Egzamin na wrzesień, ale trudno, takie są studia, ja…

Jako, że siedzę i siedzę i myślę nad tym, co by tu robić, żeby przypadkiem nie pisać pracy (och, muszę oddać ją dzisiaj jeszcze) z literatury amerykańskiej, to wymyśliłam, że mogłabym napisać recenzję z Selectora.
Na festiwal czekałam od lutego, już na samą myśl o Faithless czułam dreszczyk radości, jednak gdy w marcu ogłosili The Bloody Beetroots, to od razu pobiegłam do Empiku po karnet.
A jako, że się szczęśliwie złożyło, że oprócz tego przed Selectorem wygrałam jeszcze dwa karnety (Hortex :*, Alter Art :*), to finansowo Selector wyszedł prawie za darmoszkę.

DZIEŃ PIERWSZY

Na teren Selectora przybyłam akurat tak,…